dinsdag 9 december 2014

overal pompoenen..

Niet ieder jaar doen ze het zo goed,, maar dit jaar..ze groeiden overal..
In alle soorten en maten lagen ze door de tuin en in de wei.
Uit 4 verschillende soorten zaden had ik ze op gekweekt en het is altijd afwachten wat er op komt.
De slakken zijn namelijk ook dol op de jonge pompoenenplantjes, het is maar net wie de langste adem heeft...ik dus in dit geval...
met als resultaat heel veel, heel grote en kleine pompoenen!
En die verzameling pompoenrecepten komt nu goed van pas....
weet je dat je er echt mee kunt doen..zelfs taarten bakken..hartige en zoete..
Je kan er allerlei soepen van maken, door toevoegingen van kokosmelk of room, met pittige kruiden of een pesto van bieslook/walnoot/sinaasappel toe te voegen...(dit recept staat in de allerhande van november). Maar voor meer tips, kijk 'even' hier <<<<

dinsdag 25 november 2014

over houtvuurtjes..

De herfst is de tijd om te snoeien!
Tenminste dat heb ik bedacht, want de boom voor ons terras groeit boven het dak van het huis uit.
De ' gele trompetter' heeft steun gezocht bij de takken van de boom..en alles groeit door elkaar.
Het wordt echt een flinke warboel daar boven, dus kwam de zaag te voorschijn.
En na een middagje zagen, heb je dan niet alleen een geknotte boom (en heel veel licht op het terras..), maar ook een enorme berg takken..
Gelukkig mogen wij nog gewoon een fik maken op ons eigen terrein en niets ruikt lekkerder dan een houtvuur waar de afgeknipte takken van de rozemarijn mee knetteren!

Om de winter goed door te komen hebben wij ook hout nodig voor onze kachels en Jacques, onze houtman kwam met zijn tractor 2 kub brengen. Alle balkjes netjes op 30 cm gezaagd, zodat ze zo de kachel in kunnen.
 De aanhanger draait de grote stal in, de klep gaat omhoog en met donderend geraas komt het hout op de vloer terecht!
Okay, dat wordt een middagje hout stapelen....maar als het muurtje eenmaal is gemaakt, voel ik mij weer heel rijk. De winter kan beginnen..

dinsdag 18 november 2014

pays des merveilles...

Eén van mijn goede voornemens is om iets vaker op dit blog te schrijven..
Er zijn genoeg verhalen en als ik eenmaal 'daar' ben, bedenk ik die ook en maak allerlei foto's.
Maar eenmaal 'hier' is het leven druk en vol en schuift ons franse huis, ons franse dorp en alles wat daar verder mee te maken heeft, naar de achtergrond.
Totdat ik die foto's langs zie komen, dan borrelt alles weer naar boven..
Ons wekelijkse bezoek aan de rommelmarkten bijvoorbeeld, waar wij altijd weer met heel veel franse boeken van terugkeren. Vooral kinderboeken, want die vind je er volop, met van die prachtige prentjes.
Voor Alice heb ik een zwak, ooit maakte ik de kostuums voor een musical Alice in Wonderland en moest ik diep in het verhaal duiken. Het boekje staat hier op de plank in het Nederlands, Engels en nu dus ook in het Frans..

Dat blijft een lastige taal, vandaar dat kinderboeken of le petit Larousse (met veel plaatjes..) voor ons net te behappen zijn..
Voor Islay is een andere taal niets vreemds, met onze franse buurvrouw schakelde zij net zo makkelijk over op die paar franse woordjes die wij haar geleerd hadden.., maar wij moeten misschien maar les nemen in dit franse klasje..
Geen slecht idee ook, poezen die ons huis muisvrij houden...

dinsdag 11 november 2014

scherven uit een verleden

Soms droom ik van ons huis, heel vaak is het dezelfde droom..
 Ik loop door het huis en ontdek steeds weer nieuwe kamers....
Het huis lijkt veel groter te zijn en al die nieuw ontdekte ruimtes zijn leeg. 
Op hier en daar iets kleins na, dat de vorige bewoners hebben achter gelaten
Het huis is oud, erg oud!
Hoog onder de dak, staan namen geschreven en een datum 1817 en op een muur die later aangebouwd staat 1906
Maar de stenen waar het huis mee opgebouwd is, zijn pas echt oud..
Enorme stenen met fossielen erin van schelpen en bladeren
Hierbij staat mijn verstand soms stil, waar komen deze stenen vandaan, waar komen die schelpen vandaan, de zee is hier 1200 km vandaan..? 
Wij wonen op een heuvel, als hier al zee was, dan moet dat wel een miljoen jaar geleden zijn geweest.. 
Kun je je dat voorstellen, ik eigenlijk niet, maar met al die stenen om ons heen, wordt je wel steeds nieuwsgieriger naar wie het huis hebben gebouwd en wie er in die 200 jaar gewoond hebben..
Van de laatste bewoners weten wij hun naam en dat hun servies blauw was.  

zondag 2 november 2014

truffels zoeken..

Dat het in oktober nog zo warm kon zijn, hadden wij niet verwacht...ook niet dat je in ons eigen dorp truffels kan zoeken....

Op onze wandelingen hadden wij wel gezien dat er een soort park was aangelegd met heel veel hazelaars, jaren geleden al, maar het hoe en waarom, was ons onduidelijk.
Tot wij een uitnodiging kregen om mee te gaan truffels te zoeken, hoewel, eigenlijk de hondjes Azur en Ixelle snuffelen en zoeken onder de bomen en zodra ze iets vinden, grijpt Jean in...
De truffel verdwijnt in zijn jaszak en de honden krijgen iets lekkers..
Het zijn echt schatjes, de honden en speciaal hier voor opgeleid.
Ze genieten net zo van het mooie weer als wij en terwijl de uitleg over de verschillende soorten truffels doorgaat, alles uiteraard in een rap frans,..., prijs ik mijzelf zo gelukkig dat wij ooit in deze prachtige omgeving terecht zijn gekomen!
Na alle vragen beantwoord te hebben, schuiven wij aan een lange tafel, waar de wijn en allerlei truffelgerechten al klaarstaan. Het is nog geen 12 uur, maar de witte wijn smaakt erg lekker en ons frans wordt steeds beter..
Als dessert komen er maracons te voorschijn, achteraf blijkt dat onze franse buurman deze heeft gemaakt met truffelcrème. Het klinkt misschien raar, maar ze waren echt lekker..of was het toch de wijn...
Jean en Nadine blijken ook een blog bij te houden, superleuk, hier vind je nog wat informatie en foto's, binnenkort waarschijnlijk ook een echte groepsfoto met ons erop....

zaterdag 4 oktober 2014

een herfstig kransje..

De laatste week hebben wij 'waanzinnig' gesnoeid..., 
op mijn aanwijzingen snoeide en zaagde manlief dat het een lieve lust was! 
Er zijn heel wat bomen geknot en er is heel veel klimop weg gehaald. 
Terwijl ik binnen de spinnen in toom probeerde te houden, 
ontstonden buiten hele bergen met groenafval.
 Waaronder deze paarse besje met de rode takken, ja dat laat je toch niet liggen..
en hoewel ik geen ervaren kransen maker ben, lukte het mij toch er iets van te brouwen.
En deze pronkt nu op onze blauwe voordeur.
om de najaar een beetje in te luiden,
want de temperatuur is nog heel zomers,
en de herfst lijkt nog heel ver weg!

woensdag 3 september 2014

á la campagne..

Het was heerlijk op het Franse platteland, geen 30 graden of zo, maar net lekker om buiten te spelen..
Met opa te voetballen, oei die bal rolt wel erg snel van de berg af... of op onderzoek uit te gaan..
Vooral de wandelingen naar de koeien maakte grote indruk op de tweeling en hun zusje. Ze renden de berg op en af, alsof zij niets anders gewend waren en doken bijna in de waterbakken bij de bron, want daar zwommen kikkervisjes in..
En het zonnetje scheen echt wel..
Het franse huis voelde leeg, toen ze allemaal weer richting eigen huis waren en dan is er maar één remedie: schoonmaken en opruimen.

En de tuin een beetje fatsoeneren, alvast wat spullen naar binnen halen....

zaterdag 9 augustus 2014

gelukkig...

Geluk zit in de kleine dingen...
 eigen aardappeltjes...
 de eerste pompoentjes
antieke knoopjes van de brocante..
2 schatjes in de hangmat...

dinsdag 22 juli 2014

groen, roze en een beetje paars..

Nog even over alles 'wat groeit en bloeit' in ons franse tuintje... dat de natuur een beetje voorlijk is deze zomer, merken wij heel goed: de pompoenen groeien als nooit tevoren!
Het blijft een wonder dat je uit zo'n klein zaadje zoveel blad en bloemen krijgt, met als beloning een hele flinke pompoen, begin juli al.., dat beloofd wat voor het najaar. Door de tuin en in de wei liggen 3 soorten pompoenplanten verspreid en ze groeien allemaal als kool!
Achter in de wei staan 2 walnoten bomen, niet door ons geplant, maar aan kommen 'waaien' en dit jaar voor het eerst zit één boom helemaal vol walnoten en in de andere niets... Als ik dit snap??
Maar het mooie is wel dat de bomen precies 3 meter uit elkaar staan en dat daar dus een hangmat tussen past!
Vanuit die luie hangmat zie je dan goed hoe de zoete mais groeit en dat ons kleine aardappelveldje bijna gerooid kan worden...en hoe de stokrozen kleur brengen in de wei..
Het is echt een fantastisch stokrozen jaar, door heel de tuin en wei bloeien ze uitbundig. De onderste bladeren haal ik wel weg, want die verdorren snel, maar verder hoor je de stokrozen nooit klagen over water gebrek.., net als de lavendel, die doet ook gewoon waar ze goed in is..bloeien en een heerlijke geur verspreiden..

vrijdag 18 juli 2014

pruimenmoes...

De natuur blijft een bron van verbazing, neem nou de pruimen.... 
Ik overdrijf niet als ik zeg dat de helft van onze tuin niet te gebruiken is, omdat daar pruimenmoes ligt te gisten en er een af en aan vliegen is van bijen, wespen en meer van dat soort beestjes!
Als de eerste pruimen vallen, ben je blij en komen de jampotten te voorschijn, maar na 10 potten op je ijskast, realiseer je je, dat er ook nog eens zoveel gele pruimenjam gemaakt moeten worden en dat 10 een mooi aantal is! De rest geven wij terug aan de natuur en nu hopen dat de wespen en slakken snel door eten, zodat de tuin weer te gebruiken is als wij terug zijn in Noroy!

maandag 26 mei 2014

naar de stad....

Na 2 weken werken in de tuin, werd het tijd voor een ritje naar de stad...
Steden zijn dun gezaaid in onze Franse omgeving: 40 km naar rechts ligt Langres, 40 km naar links Vesoul. Het zijn eigenlijk geen echte steden, meer uitgebreide dorpen, met een mooi oud centrum!
Op zaterdag is er grote weekmarkt in Vesoul, dus daar ging de rit naar toe.
Maar voor ons vertrek moest er even iets geregeld worden, de bakker komt dagelijks langs en op zaterdag heeft zij een heel lekker brood bij zich!

Wat er zoal aangeschaft is op de markt: gourget, asperges, tomaten en allemaal ziet het er vers en lekker uit, de tassen raakten voller en voller, nog wat kaas en heerlijke abrokozen taartjes erbij...


Op weg naar Café du Sport, voor een petit café, kom ik langs een stoffenkraam....meestal is er niet zoveel naar mijn smaak, maar nu ligt er een rol toile de joue....en een wel heel leuke ook...
Even later heb ik niet alleen een tas vol groente, maar ook een tas met stof aan mijn arm hangen!!
Achteraf natuurlijk spijt dat ik niet veel meer gekocht heb..maar gelukkig, wij komen vaker in Vesoul.
De stof zou perfect zijn voor de achterkant van mijn Sarah Morrell quilt!!
En de asperges... die zijn perfect voor een groentetaartje....