zaterdag 28 april 2012

liefde in de lucht

Terwijl 'hier' de regen vanochtend met bakken uit de lucht kwam vallen, ben ik weer aan het inpakken om nog een weekje naar ons franse huis te gaan. En nu maar hopen dat het een zonnig wordt, zoals voorspeld, want het zal voorlopig wel even ons laatste weekje 'daar' worden.
De liefde zit in de lucht en daar komen over het algemeen kleintjes van, hier, maar ook op het franse platteland. Deze egeltjes kwam ik vorig jaar tegen in de tuin, net voor of juist na hun gescharrel. Ik hoopte natuurlijk op allemaal kleine egeltjes, maar heb ik ze niet meer gezien.
De tuin is waarschijnlijk al iets te gecultiveerd, want toen wij hem pas hadden, ontdekte ik een egelmoeder met haar piepkleine kindjes. Verstopt onder een bergje gras, waren zij waarschijnlijk helemaal in shock, ik had net rakelings over hen heen gemaaid.
Deze jonge vosjes (nr 2 zit achter de struiken) trokken zich niets aan van ons, zij stoeiden iedere avond met elkaar, blij waarschijnlijk dat zij eindelijk uit dat donkere hol mochten. Rollebollend over het gras, in de tuin naast de onze, terwijl wij rustig thee dronken op het terras.
Het leken wel van die mollige knuffelbeestjes!
Gelukkig hebben wij geen kippen, dan had ik er waarschijnlijk anders naar gekeken.
Natuurlijk is het even schrikken voor een stadsmens, vossen in je tuin....., om het maar niet over onze  'huisslang' te hebben of over de relmuizen die wij met moeite uit ons huis houden.....
Ja, mevrouw, c'est la campagne!


maandag 23 april 2012

de oude hangmat

Na twee weken werken in de tuin en een plafond verven, zijn wij nu weer voor een weekje in het kille Holland. Niet dat het franse klimaat veel beter was, maar toch merk je er daar iets minder van. De kachels stookten er flink wat hout door, wat is dat toch een heerlijke warmte en zodra het droog was, waren wij buiten bezig.
De tuin is op orde gemaakt, aardappels gepoot en al heel veel zonnebloem zaad verspreid.
Ja, ik blijf optimistisch en zie de tuin al zonovergoten, vol bloemen. De hangmat aan de kersenboom hangend en wij, lui en bruin, genietend van de rust en een wit wijntje....
De hangmat is 30 jaar geleden gekocht, tijdens een kampeer vakantie in Zuid-Frankrijk en is altijd het symbool geweest voor zomers vol zon. Tot wij ons franse huis kochten, hing hij op zolder aan de balken om het vakantiegevoel vast te houden.
En nu hangt hij alweer 16 jaar tussen de kersenbomen in de franse tuin. Het was één van de eerste dingen die ik deed, in de verwilderde tuin meten of de bomen ver genoeg van elkaar stonden om de hangmat ertussen op te hangen.
Iedereen heeft er in gelegen, geslapen of gespeeld; het is een hangmat met een geschiedenis en die willen wij niet kwijt. Maar ja..., de stof is aan het vergaan, het weer zit erin en de hangmat was vorig jaar al afgedankt. Er is een nieuwe voor in de plaats gekomen (een blauwe) en toch.., toen ik hem deze week zag liggen kon ik het niet over mijn hart verkrijgen om hem weg te doen.
Met wat lappen heb ik de grootste gaten hersteld en als wij heel voorzichtig met hem omgaan kan hij misschien nog een jaartje mee, in een rustig hoekje van de tuin.


woensdag 4 april 2012

de klompenmakerij

Ieder huis in ons franse dorp heeft wel een naam. Sinds heel kort hebben wij huisnummers gekregen, maar vroeger wist iedereen welk huis je bedoelde, als je het had over 'la saboterie'.
In ons huis woonde vroeger de klompenmaker van het dorp, zijn gereedschap stond in zijn werkplaats (wat wij nog het klompenhok noemen en waar mijn geborduurde gordijntje voor de deur hangt, zie vorig logje). Wij vonden klompen, die nog niet af waren en op de muur stonden de verschillende maten geschreven.
In de hoek een kacheltje, waar de houtsnippers in gingen, zo bleef hij warm en maakte zijn klompen.
De klompenmaker had drie dochters en daarvoor maakte hij laarsjes. Dat idee vind ik zo lief, de moeite die hij deed om zijn dochters mooi naar school te laten gaan. Ik zie ze al lopen in hun lange rokken en zwarte hoge laarsjes. Of het echt comfortabel was, vraag ik mij wel af, maar na 90 jaar zien alle laarzen er misschien wel zo uit.
Dit laarsje vonden wij in de stal, net als erg veel andere zaken. In de loop van de jaren is er al heel wat opgestookt (weg met de houtworm) of weg gegooid (wij zijn geen museum..), maar dit laarsje kan ik niet wegdoen.

zondag 1 april 2012

bijna zomer

Wauw, wat was dat een super heerlijk weekje in ons franse dorp!
Het leek wel zomer, alleen de fruitbomen waren nog niet zover. Die wisten dan ook niet hoe snel zij hun bloesem uit de knopen moesten krijgen... Iedere dag werd de perzik iets roziger, zo mooi en dan te bedenken dat dit in september heerlijke sappig fruit zal opleveren.
Mijn rabarber plant doet ook erg zijn best; de hele winter heeft hij onder een bloempot moeten doorbrengen, dus toen ik hem daar van bevrijd had, wist hij niet hoe snel hij uit de grond moest kruipen. Wat een dankbaarheid, ik heb gelijk besloten nog een struik te planten, zie je de rabarber taarten en toetjes al voor je...
De hele week hebben wij in de tuin gewerkt, op wat sop werk in huis na! En dat werken moet je ruim zien, daar hoorde ook 'lui liggen in de zon' bij om bij te komen van al dat gespit om deze aardappels binnenkort te poten. Vorig jaar hadden wij Daisy's , nu heten ze Anaïs, ik ben benieuwd naar het resultaat. Na 70 dagen schijn je ze al te kunnen eten, als al het kruipende gedierte er tenminste afblijft!
In huis was het nog koud en brandde de houtkachel om de muren op te warmen en het vocht te verdrijven. Hoewel dat laatste gelukkig meeviel, op wat narigheid na bij de grote schoorsteen.
Mijn gordijntje heeft zich goed gehouden, het was een warm weerzien, na een natte en erg koude winter!