zondag 16 december 2012

winter op het franse platteland

Ook al ben ik nu 'hier', in een centraal verwarmd huis, toch mis ik de warmte van de houtkachels in ons franse huis, Ik hoorde ook dat het al flink koud is (geweest..), dus moest er heel wat hout gehakt worden!
Franse huizen, met hun dikke stenen muren, stralen heel wat kou af en dan duurt het meestal een paar dagen voor de kamers weer op een redelijke temperatuur zijn.
Als dat eenmaal zo is, dan krijg je rode koontjes van de warmte, want de temperatuur regelen is weer een ander verhaal met zo'n kachel.
Het voelt 'als vroeger', lekker rond de kachel blijven zitten en moed verzamelen om naar de badkamer te gaan...
Ons huis is van de klompenmaker geweest en in de stal vonden wij nog wat franse klompen, waar hij waarschijnlijk nog mee bezig is geweest. Misschien ingehaald door de tijd van 'mooie schoenen' of zijn eigen sterfelijkheid, de klompen zijn nooit helemaal afgemaakt. Jammer hoor, ik had juist van die hele warme klompsokken gekocht.
Deze koop je nog steeds op de markt bij ons in de buurt. Ze zijn gebreid van heel stugge wol, ik vraag mij nu toch gelijk af of ze met de hand gebreid zijn en welk arm vrouwtje dit als thuiswerk doet?
Lekker warm zijn ze wel en ze passen ook gewoon in de Hollandse klompen!

zondag 18 november 2012

goudgeel is de herfst...

Al weer een week of 6 zijn wij 'hier' en probeer ik niet te veel na te denken over ons franse dorp.
Op druilerige dagen heb ik niet zo veel heimwee naar 'daar', ik weet hoe kil ons franse huis dan kan zijn, maar met van die stralende herfstdagen, zoals vandaag, dan zie ik het dorp op de heuvel scherp voor mij.
De bomen in alle kleuren, van diep donker rood, via oranje naar goudgeel!
Wat kan de herfst mooi zijn, net voordat alle bladeren neer gedwaald zijn. Nog even en dan zijn de bomen kaal en is de herinnering aan de zomer helemaal voorbij. Maar nu nog even niet!
Fietsend door de stad, ben ik even gestopt om deze foto's te maken. En ook al geeft de foto niet helemaal weer wat ik zag, het licht dat door de bomen werd gefilterd, de foto laat zien dat de herfst hier ook erg mooi is!

maandag 24 september 2012

het begin van de herfst

Na een paar dagen vol verrukkelijke quilts in de Vogezen, reden wij door naar ons franse dorp. Het weer was prachtig, dus nog een weekje rommelen in de tuin was een mooie afsluiting van de zomer.
Heel veel vogeltjes genoten van de zonnebloempitten en de verschrompelde druiven. Want echt, dit  trosje was het enige dat er een beetje goed uit zag. Tenminste van de witte dan, de rode druiven waren heerlijk zoet en die hebben wij eerlijk gedeeld met de vogels.
Er moesten nog wat bomen gesnoeid worden, alles was deze zomer zo hard gegroeid, er moesten hier en daar wat takken af.
En met die takken kan je weer iets leuks doen... ,ik ben geen held in het maken van kransen, maar deze lukte zowaar!
En toen alles was opgeruimd, hebben wij de luiken gesloten, vanaf nu mag de herfst zich over ons huis ontfermen.

donderdag 6 september 2012

opruimen...

Vandaag weer terug gekomen van een week frans platteland. Heerlijk was het en dat met een verrukkelijk zonnetje erbij.
Heerlijk, want er moest veel geruimd worden in de tuin. Alle stokrozen (inderdaad 3 meter hoog gegroeid..) moesten afgeknipt en de restjes mochten nog even mooi zijn in de verzameling flesjes.
Al deze flesjes zijn erfenissen van het huis.
In alle hoeken en gaten vonden wij achterblijfsels van de vorige bewoners. Deze inktpotjes vind ik zo mooi, de kleur maar ook het randje waar je je pennetje op kon neer leggen. Wat is het toch lang geleden dat deze inkpotten werden gebruikt....
Maar er moest worden opgeruimd...
Uit alle hoeken en gaten verzamelde ik mijn lantarens, ze mogen nu binnen branden. Het is nog geen herfst, de temperatuur is daar gelukkig ook nog niet naar, maar het voelt wel goed om de tuin nu alvast op te ruimen.
Het huis is ook aangepakt, zelfs mijn kannetjes verzameling is spinrag vrij gemaakt. Dit is mijn laatste aanwinst, gekregen van mijn zusje toen wij samen een rommelmarkt onveilig maakten.
Ja, het was een geweldige zomer en nu volgt een heerlijke herfst.....

donderdag 16 augustus 2012

taartjes

Eclairs, millefeuile, tartelette aux framboise, eigenlijk vind ik alle franse gebakjes heerlijk!
Als s'morgens de bakker langs komt, kijk ik als eerste naar wat hij voor ons heeft gebakken, ja brood, natuurlijk, maar wat dacht je van deze heerlijke eclairs...
Meestal hebben wij dan al een uurtje in de tuin gewerkt. dus de koffie met iets zoets komt als geroepen!
In het dichtstbijzijnde stadje zijn 2 patisserië's, er wonen helemaal niet zoveel mensen, maar deze winkels worden altijd druk bezocht. De taartjes worden als een kostbaar geschenk in een mooi doosje verpakt, er gaat zelfs een strik erom heen.... en terecht! Mmmmmm, ik verlang er nu al weer naar...
http://player.vimeo.com/video/41367959 (klik op de link voor een bezoek aan de patisserie)




zondag 12 augustus 2012

is dit mijn tuin??

Zo, nu ga ik jullie eerst even bijpraten over mijn franse tuin. Na 2 maanden overgelaten te zijn aan regen en zon, storm en hagelbuien en een onhandig tuinman, herkende ik mijn eigen tuin niet meer!
Alles was 2 x zo groot gegroeid, struiken, bomen, stokrozen en uiteraard de brandnetels... en daartussen was een paadje gemaaid.
De arme tuinman had in mei nog wel iets gedaan, maar was daarna een maand niet meer geweest (door een valpartij van zijn eigen dak...).
Ja, en toen zag hij 'door de bomen het bos niet meer' en maaide het aardbeienveld en bloemperk vol lupines weg, om het maar niet te hebben over ons net aangeplante pluim 'dingen' ....
Maar het was niet allemaal 'kommer en kwel', de annabellen bijvoorbeeld hebben nog nooit zo vol bloemen gezeten, net als de Hortensia's. De zonnebloemen en stokrozen hingen wel scheef door de storm, maar bloeiden vol kleur en de grootste verassing was de Oost-Indische kers, vol oranje en gele bloemen.
De op het laatste moment nog gezaaide erwtjes waren uitgegroeid tot ranken vol bloemen.
Na weken van werken in de tuin, is alles toch nog goedgekomen, zelfs de aardbeien en lupine's kwamen weer op!


maandag 2 juli 2012

stokrozen

Zou er een verschil zijn tussen stokrozen die groeien tegen een muurtje in de Jordaan (A'dam) of die in mijn franse tuin?
Ik denk het eigenlijk niet, stokrozen houden gewoon heel erg van zon!
En gelukkig is het nu zelf in ons koude kikkerlandje een beetje zomer aan het worden. Daar genieten wij natuurlijk ook van en van de lieve mannetjes, die hun wiegje hebben staan in Amsterdam en ook de reden zijn waarom wij nog niet vertrokken richting franse huis.....
Toch ben ik met mijn gedachten nu ook al een beetje 'daar' en vraag mij, met enige zorg af, hoe onze franse tuin erbij zal staan. Hoewel wij een tuinman hebben ingeschakeld om de paden en de wei te maaien, weet ik zeker dat hij de bloemen perken links heeft laten liggen. Daar is ook geen beginnen aan, overal in de tuin groeien de stokrozen, de papavers en flinke struiken lavendel.
Vanaf het begin (van onze tuin) was het een sport om zoveel mogelijk verschillende kleuren stokrozen te laten opkomen. Zodra ik, waar dan ook, gedroogde stokroos zaden zag, verdwenen die in mijn zak om later in onze tuin uitgezet te worden.
Een stokroos is tweejarig, het eerste jaar krijg je een hoop bladeren, die de slakken met graagte opeten. Dat ziet er niet zo best uit, maar het tweede jaar schieten er grote 'stokken' omhoog, waar de bloemen aan groeien. Een feest om te zien, al die 'rozen', die één voor één opengaan.
Een nadeel van die enorme groei kan zijn, dat de stokken soms omwaaien. Een ander nadeel is dat, als het geregend heeft de bloemen een beetje snotterig worden, net als met de bloemen van de hibiscus.
Dus geen storm of regen willen wij, gewoon een beetje zomers weertje. Kunnen jullie daar in 'la douce france' misschien voor zorgen als wij begin volgende week aankomen??



maandag 28 mei 2012

zomerkoninkjes en ander fruit...

Het is een beetje vreemd, terwijl ik 'hier' zit, zijn 'daar' mijn aardbeien bijna rijp.....
Ja, dit jaar loopt alles een beetje anders dan andere jaren en zijn wij 'hier' in onrustige afwachting van twee kleintjes.
Maar de vogels en andere kruipertjes zullen genieten van die heerlijk zoete zomerkoninkjes.
Een paar jaar geleden hebben wij 6 plantjes in de omgespitte grond gezet en nog steeds plukken wij daar de aardbeien van.
Waarschijnlijk zijn wij wel op tijd terug in onze franse tuin om de pruimen te rapen... Er staan flink wat pruimenbomen aan de rand van de tuin, de hoeveelheid die daar van afkomt, is mega groot, daar valt niet tegen op te eten of in te maken. Iedere ochtend is het een halfuur rapen, want anders ontstaat er een moes van ingetrapte pruimen en een legioen wespen...
En dan, ergens eind augustus, begin september zijn de perziken rijp....
Maar zover zijn wij nog niet, eerst maar eens afwachten wat juni gaat brengen en daarna van een warme zomer in 'la douce france' genieten!

donderdag 17 mei 2012

franse brocante's

Ik kan hele boekdelen schrijven over mijn zondagse bezoekjes aan rommelmarkten. Het is het allerleukste uitje op, het verder nog al rustige, franse platteland.
Ik zal eerlijk zijn, al op donderdag kijk ik in het plaatselijke krantje, waar ik zondags naar toe kan gaan. Soms plan ik een route langs meerdere brocante's (oh heerlijk, heerlijk, vooral als ik mijn lief zo gek krijg om mee te gaan..) .
In de loop der jaren ben ik wel kritischer geworden wb mijn aankopen, die over het algemeen uit oud textiel of serviesgoed bestaat.
Ik kan vallen voor een oude schaal, maar ik wil er niet te veel geld aan uitgeven.  Dat lukt nog steeds aardig in onze omgeving (de Haute Sâone of zoals ik steeds zeg: bij Langres 40 km naar links....


woensdag 9 mei 2012

kom even binnen....

Het regent 'hier', maar op het franse platteland is het ook niet erg droog. De afgelopen week zijn wij veel buiten bezig geweest, op die dagen na dat het de hele dag regende.
Daarom, kom even binnen, dan kan ik je gelijk stukjes van het huis laten zien.
Nadat je onder deze ingemetselde steen  (uit de 6e eeuw, van een pre-romaans kapelletje uit een dorp iets verderop) binnen komt, sta je in, wat wij noemen, de entree kamer.
Dit gedeelte van het huis is niet zo diep en je ziet van hieruit al de achtertuin.
Het is een gezellige kamer, waar allerlei schilderijtjes staan, van de rommelmarkt, zoals hierboven of van mijn gezin. Ik zag eens een muur overvol met schilderijtjes.
Ja, wat doe je dan met een kunstzinnige familie.., juist ja, geef ze een kwast en een pot verf en beloof ze dat je heerlijk zal koken als zij een bloemenvaas voor jou willen schilderen!
Omdat het ook niet echt een woonkamer is, meer de doorgang naar een logeerkamer, de badkamer of de tuin, kan ik er van alles in kwijt. Zelfs op de bank, die soms als extra bed dient, wat kussentjes, een quilt en een on-af schilderij... Voor mij is het perfect, ik wordt zo blij als ik er langs loop.
Ach en wat maakt zo'n buitje dan uit, als je lekker binnen kan zitten schilderen of lapjes aan elkaar naaien.
Via de blauwe deur kom je in onze keuken. Het is de centrale plek van het huis, waar plaats is voor een grote eettafel, een fikse houtkachel en natuurlijk een oude keukenkast.
Het verhaal achter de kast is, dat wij hem in de buurt van Maassluis kochten, de eigenaar had hem met veel moeite uit Frankrijk naar hier gehaald.
En wij brachten de kast weer naar zijn eigen omgeving terug. Het was de bedoeling de kast te verven, maar daar is het nog niet van gekomen. Je ziet hier trouwens hoe scheef de oude keukenvloer is, de kast had een houtje nodig om recht te staan!
Naast de kast zie je de doorgang naar onze 'salon': de zit, hang en lees kamer voor op kille dagen, zoals nu.....
Ons vakantiehuis is oud en soms wat krakkemikkig (zie je de lage doorgangen..), maar het is altijd heerlijk om er te zijn.

zaterdag 28 april 2012

liefde in de lucht

Terwijl 'hier' de regen vanochtend met bakken uit de lucht kwam vallen, ben ik weer aan het inpakken om nog een weekje naar ons franse huis te gaan. En nu maar hopen dat het een zonnig wordt, zoals voorspeld, want het zal voorlopig wel even ons laatste weekje 'daar' worden.
De liefde zit in de lucht en daar komen over het algemeen kleintjes van, hier, maar ook op het franse platteland. Deze egeltjes kwam ik vorig jaar tegen in de tuin, net voor of juist na hun gescharrel. Ik hoopte natuurlijk op allemaal kleine egeltjes, maar heb ik ze niet meer gezien.
De tuin is waarschijnlijk al iets te gecultiveerd, want toen wij hem pas hadden, ontdekte ik een egelmoeder met haar piepkleine kindjes. Verstopt onder een bergje gras, waren zij waarschijnlijk helemaal in shock, ik had net rakelings over hen heen gemaaid.
Deze jonge vosjes (nr 2 zit achter de struiken) trokken zich niets aan van ons, zij stoeiden iedere avond met elkaar, blij waarschijnlijk dat zij eindelijk uit dat donkere hol mochten. Rollebollend over het gras, in de tuin naast de onze, terwijl wij rustig thee dronken op het terras.
Het leken wel van die mollige knuffelbeestjes!
Gelukkig hebben wij geen kippen, dan had ik er waarschijnlijk anders naar gekeken.
Natuurlijk is het even schrikken voor een stadsmens, vossen in je tuin....., om het maar niet over onze  'huisslang' te hebben of over de relmuizen die wij met moeite uit ons huis houden.....
Ja, mevrouw, c'est la campagne!


maandag 23 april 2012

de oude hangmat

Na twee weken werken in de tuin en een plafond verven, zijn wij nu weer voor een weekje in het kille Holland. Niet dat het franse klimaat veel beter was, maar toch merk je er daar iets minder van. De kachels stookten er flink wat hout door, wat is dat toch een heerlijke warmte en zodra het droog was, waren wij buiten bezig.
De tuin is op orde gemaakt, aardappels gepoot en al heel veel zonnebloem zaad verspreid.
Ja, ik blijf optimistisch en zie de tuin al zonovergoten, vol bloemen. De hangmat aan de kersenboom hangend en wij, lui en bruin, genietend van de rust en een wit wijntje....
De hangmat is 30 jaar geleden gekocht, tijdens een kampeer vakantie in Zuid-Frankrijk en is altijd het symbool geweest voor zomers vol zon. Tot wij ons franse huis kochten, hing hij op zolder aan de balken om het vakantiegevoel vast te houden.
En nu hangt hij alweer 16 jaar tussen de kersenbomen in de franse tuin. Het was één van de eerste dingen die ik deed, in de verwilderde tuin meten of de bomen ver genoeg van elkaar stonden om de hangmat ertussen op te hangen.
Iedereen heeft er in gelegen, geslapen of gespeeld; het is een hangmat met een geschiedenis en die willen wij niet kwijt. Maar ja..., de stof is aan het vergaan, het weer zit erin en de hangmat was vorig jaar al afgedankt. Er is een nieuwe voor in de plaats gekomen (een blauwe) en toch.., toen ik hem deze week zag liggen kon ik het niet over mijn hart verkrijgen om hem weg te doen.
Met wat lappen heb ik de grootste gaten hersteld en als wij heel voorzichtig met hem omgaan kan hij misschien nog een jaartje mee, in een rustig hoekje van de tuin.


woensdag 4 april 2012

de klompenmakerij

Ieder huis in ons franse dorp heeft wel een naam. Sinds heel kort hebben wij huisnummers gekregen, maar vroeger wist iedereen welk huis je bedoelde, als je het had over 'la saboterie'.
In ons huis woonde vroeger de klompenmaker van het dorp, zijn gereedschap stond in zijn werkplaats (wat wij nog het klompenhok noemen en waar mijn geborduurde gordijntje voor de deur hangt, zie vorig logje). Wij vonden klompen, die nog niet af waren en op de muur stonden de verschillende maten geschreven.
In de hoek een kacheltje, waar de houtsnippers in gingen, zo bleef hij warm en maakte zijn klompen.
De klompenmaker had drie dochters en daarvoor maakte hij laarsjes. Dat idee vind ik zo lief, de moeite die hij deed om zijn dochters mooi naar school te laten gaan. Ik zie ze al lopen in hun lange rokken en zwarte hoge laarsjes. Of het echt comfortabel was, vraag ik mij wel af, maar na 90 jaar zien alle laarzen er misschien wel zo uit.
Dit laarsje vonden wij in de stal, net als erg veel andere zaken. In de loop van de jaren is er al heel wat opgestookt (weg met de houtworm) of weg gegooid (wij zijn geen museum..), maar dit laarsje kan ik niet wegdoen.

zondag 1 april 2012

bijna zomer

Wauw, wat was dat een super heerlijk weekje in ons franse dorp!
Het leek wel zomer, alleen de fruitbomen waren nog niet zover. Die wisten dan ook niet hoe snel zij hun bloesem uit de knopen moesten krijgen... Iedere dag werd de perzik iets roziger, zo mooi en dan te bedenken dat dit in september heerlijke sappig fruit zal opleveren.
Mijn rabarber plant doet ook erg zijn best; de hele winter heeft hij onder een bloempot moeten doorbrengen, dus toen ik hem daar van bevrijd had, wist hij niet hoe snel hij uit de grond moest kruipen. Wat een dankbaarheid, ik heb gelijk besloten nog een struik te planten, zie je de rabarber taarten en toetjes al voor je...
De hele week hebben wij in de tuin gewerkt, op wat sop werk in huis na! En dat werken moet je ruim zien, daar hoorde ook 'lui liggen in de zon' bij om bij te komen van al dat gespit om deze aardappels binnenkort te poten. Vorig jaar hadden wij Daisy's , nu heten ze Anaïs, ik ben benieuwd naar het resultaat. Na 70 dagen schijn je ze al te kunnen eten, als al het kruipende gedierte er tenminste afblijft!
In huis was het nog koud en brandde de houtkachel om de muren op te warmen en het vocht te verdrijven. Hoewel dat laatste gelukkig meeviel, op wat narigheid na bij de grote schoorsteen.
Mijn gordijntje heeft zich goed gehouden, het was een warm weerzien, na een natte en erg koude winter!

maandag 19 maart 2012

groentetuintje

Onze franse tuin is een soort paradijsje, vol fruit, bloemen en ieder jaar weer wat groente.
Niet dat ik een echte moestuin heb, maar in het voorjaar zaai ik allerlei makkelijke groente's en koop het één en ander op de plaatselijke markt. Op de composthoop en dat is nogal een flinke (volgens mijn lief probeer ik de berg te egaliseren..), staan de courgettes en pompoenen. Zij doen het fantastisch daar en in de zomer hebben wij dagelijks nieuwe courgette. Ik heb een een map vol recepten verzameld en daarnaast eet het halve dorp ervan mee.
Ieder jaar probeer ik een andere soort boon uit. Van vrienden kreeg ik borlotti bonen en alleen voor de kleur al, wil ik ze ieder jaar weer in de tuin. Als je ze in september uit hun verdroogde schil haalt, heb je mooie gespikkelde bonen, die heerlijk smaken in salade's en soepen.
Natuurlijk groeien er ook heel veel tomaten in de tuin, allerlei soorten en maten. Ze smaken heerlijk en het fijne van tomaten is dat je ze goed kan inmaken. Aan het eind van de zomer voel ik mij net zo'n italiaanse mamma, flessen vol saus en sap op de plank....
Nu verheug ik mij er al weer op om aardappels te potten......,een klein veldje maar. Vorig jaar was ik de koning te rijk met mijn vergiet (vol) aardappels!
Laat ik nog wel even vermelden, dat ik maar wat aan rommel met mijn moestuin. De planten moeten het voornamelijk op eigen kracht doen en alleen als wij daar zijn, vertroetel ik ze een beetje....