groentetuintje

Onze franse tuin is een soort paradijsje, vol fruit, bloemen en ieder jaar weer wat groente.
Niet dat ik een echte moestuin heb, maar in het voorjaar zaai ik allerlei makkelijke groente's en koop het één en ander op de plaatselijke markt. Op de composthoop en dat is nogal een flinke (volgens mijn lief probeer ik de berg te egaliseren..), staan de courgettes en pompoenen. Zij doen het fantastisch daar en in de zomer hebben wij dagelijks nieuwe courgette. Ik heb een een map vol recepten verzameld en daarnaast eet het halve dorp ervan mee.

Ieder jaar probeer ik een andere soort boon uit. Van vrienden kreeg ik borlotti bonen en alleen voor de kleur al, wil ik ze ieder jaar weer in de tuin. Als je ze in september uit hun verdroogde schil haalt, heb je mooie gespikkelde bonen, die heerlijk smaken in salade's en soepen.

Natuurlijk groeien er ook heel veel tomaten in de tuin, allerlei soorten en maten. Ze smaken heerlijk en het fijne van tomaten is dat je ze goed kan inmaken. Aan het eind van de zomer voel ik mij net zo'n italiaanse mamma, flessen vol saus en sap op de plank....
Nu verheug ik mij er al weer op om aardappels te potten......,een klein veldje maar. Vorig jaar was ik de koning te rijk met mijn vergiet (vol) aardappels!

Laat ik nog wel even vermelden, dat ik maar wat aan rommel met mijn moestuin. De planten moeten het voornamelijk op eigen kracht doen en alleen als wij daar zijn, vertroetel ik ze een beetje....

tuinverhalen

Ons franse leven speelt zich vooral buiten af, in de tuin. Dat is dan ook een belangrijk deel van de lol van het hebben van huisje à la campagne. Een beetje spitten, zaaien en oogsten...
Dit klinkt wel iets te eenvoudig, 'hier' hebben wij een tuin ter grote van een postzegel (5 x 6 m). Dat is wel een beetje bij te houden, zeker als je daar de stenen van het terras aftrekt!

'Daar' is de tuin groot en dan is er ook nog het voetbalveld annex moestuin!  Op de foto is goed te zien hoe schuin alles loopt. Van tuin naar tuin zijn muurtjes en trappetjes gemaakt. En overal terrasjes, voor de eerste zonnestralen tot de laatste en een schaduw plekje onder de kersenbomen tegen te veel zon!
De tuin was vooral brandnetel en verwilderde frambozen, toen wij er de eerste keer doorheen slopen om de achterkant van het huis, dat nog niet van ons was, te bekijken.
En ik had echt geen groene vingers, wist nauwelijks welke bomen er stonden, maar gelukkig was daar de franse buurvrouw!
Als zij door onze tuin liep, trekkend aan onkruid, waarvan ik nog dacht dat het leuke bloemetjes waren, kreeg ik allerlei tips. Zij was onze lieve steun en toeverlaat en genoot ervan dat de tuin weer werd onderhouden. Naast goeie adviezen, kwamen er ook veel stekkies, zoals de primulaatjes.
Na al die jaren hebben wij een heel veld vol paarse bloemetjes, als herinnering aan haar!

een brak schuurtje

Soms moet ik wel een beetje lachen, als mensen het hebben over ons huisje in Frankrijk. Ik durf dan niet te zeggen dat het echt meer een huis is. Of eigenlijk een flinke boerderij....
Het geheel is een beetje 'houtjetouwtje' aan elkaar gebouwd. Als het nodig was, werd er een stuk aangebouwd, zonder zich te bekommeren over een goeie hechting met dat wat er al stond.
De muren zijn 60 cm breed en volgens mij vertrouwden de bouwers erop dat het daardoor echt wel bleef staan!

Maar alles staat een beetje scheef tegen de berg aangebouwd en er zijn een paar aardbevingen geweest. Dat maakte het er niet beter op en langzaam zagen wij de laatste aanbouw (uit 1906....) steeds verder los komen te staan van de rest van de stal en dit zorgde toch wel voor wat slapeloze nachten van mijn lief.

Ik had daar minder last van, het was tenslotte de stal, dus toen de aannemer kwam om deze klus toch te klaren was ik niet helemaal 'amused'. Zeker niet door het tijdstip, hartje zomer en het huis vol kinderen!

Maar de jongens gingen flink aan de slag, de aanbouw uit 1906 werd afgebroken, het brakke schuurtje dus, en er kwam een hele nieuwe muur (in het verlengde van de oude) met een franse (lees lelijke) deur en boven 2 ramen!!
En zoals elk nadeel zijn voordeel heeft...achter die ramen is nu nog niets (nou ja een flinke stal..), maar er zou een hele mooie logeerkamer kunnen komen, met zicht op de achtertuin.